[K] W - Tuvalu [I], Portugalia [I] - kryształ

- Szybciej, amigo! - Dogonił Tuvalu całkiem szybko. Obejrzał się przez ramię, by dostrzec, czy nie gonią ich potwory. Z tego wszystkiego zgubił gdzieś swój nóż.
Nie pytał, czemu Penaia pcha zwierzaka pod koszulę. Widać miał w tym jakiś ukryty cel. Tiago mógłby pomóc mu iść, ale jedną rękę miał zajętą, a drugiej po części nie miał.

Byli już tak blisko, już widział miasto. Dosłownie kilka metrów i będą bezpieczni za barierą. Tylko, że maluch zaczął się wyrywać, a Penaia odczuwał... Coś. Coś bardzo dziwnego. Czyżby to przez kryształ? To jak wtedy mają używać kryształów do odnowienia wszystkiego? Skoro dwa nie mogą być razem. A może to przez to, że zwierzak go połknął? Może to potwora odpychała bariera. Gdyby mieli kryształ na wierzchu...
- Wybacz mały - mruknął do stworka, ściskając go mocniej. Uniósł łuk i spróbował wbić jeden z jego końców w ciało stworka. Trochę się zachybotał kiedy stracił podparcie.

The member 'Tuvalu' has done the following action : Dices roll

'Atak' : 1

Tiago nie miał powodu, by czekać na Tuvalu, gdy ten ociągał się z powodów innych, niż zraniona. Cenił własne życie, dlatego przeszedł przez barierę, gdy mógł. Odwrócił się, by spojrzeć na Penaię. Teraz był już bezpieczny, nie chciał walczyć z potworami.
- Szybciej! Zostaw potwora, jeśli to konieczne! Bierz kryształ!
Bo Tiago nie zauważył, że kryształ został połknięty.

Przeklął brzydko w swoim języku, nie przyjrzał się wcześniej łukowi. Widać ten nie nawał się to użytku w ten sposób. Rzucił łuk z całej siły przed siebie, w stronę bariery po czym po prostu skręcił maluchowi kark. Wolał nie patrzeć na to co goniło, oglądanie się do tyłu tylko by go spowolniło, a on i tak nie był zbyt szybki. Pędził w stronę bariery na ile pozwalała mu zraniona noga.