Seborga

Nazwa państwa:
Seborga

Imię i nazwisko:
Marcello Vargas



Wygląd:
Jest to wiecznie uśmiechnięty młodzieniec o mocno zielonych oczach i odrobinę przydługich, rudych włosach, które lubią mu wpadać w wyżej wymienione oczy. Jego fryzura, oprócz stanu artystycznego nieładu, w jakim się ciągle znajduje, cechuje się także odstającym z lewej strony kanciastym loczkiem. Ma charakterystyczną dla ludzi z jego regionu ciemną karnację. Nie jest szczególnie wysoki, ani dobrze zbudowany, ale jednak mimo to jego wygląd przyciąga wzrok, potrafi się komuś spodobać.
W swoim ubiorze stara się łączyć wygodę i aktualne trendy w modzie. Lubi nosić ciemne jeansy i koszulki z zabawnymi nadrukami.



Charakter:
Marcello jest osobą niesamowicie żywą i energiczną z "lekkim" problemem w nadużywaniu gestykulacji. Energia nigdy mu się nie kończy, ale zdarzają się też takie dni, w których nie ma ochoty nic zrobić, nawet wyjść z łóżka. Jak każdy stereotypowy Włoch, ma słabość do pięknych kobiet. Jeszcze nigdy nie zdarzyła się taka sytuacja, żeby w pobliżu była jakaś panienka, a on się do niej nie uśmiechnął. Seborga jest osobnikiem bardzo przyjacielskim. Nie pozwoli, by ktokolwiek w towarzystwie czuł się samotny. Nawet, kiedy ma gorszy dzień. Do osób, które już poznał potrafi się bardzo przywiązać i niesamowicie przeżywać, kiedy są na niego obrażeni. Bywa, że wzbudza tym poczucie winy, ale absolutnie nie robi tego celowo. Nie chce, żeby ktokolwiek musiał się przez niego martwić. Bardzo przywiązany jest także do wszystkich członków swojej rodziny, których kocha najbardziej na świecie. W przeciwieństwie do pewnych osób potrafi sobie poradzić z tak błahymi sytuacjami jak zgubienie się w jakimś dziwnym miejscu lub rozwiązana sznurówka. Nie radzi sobie tylko kiedy wpakuje się w jakieś większe tarapaty, takie jak wściekłość chłopaka tej panienki, do której przed chwilą zarywał, więc niezbyt często jest szansa, żeby go uratować.
W czasie rozłamu na początku totalnie nie potrafił się odnaleźć się w tym całym chaosie. A jeszcze gorzej czuł się z tym, że kompletnie nie znał się na magii, więc nie mógł w żaden sposób pomóc. Cały czas mógł tylko starać się walczyć ze stworami w tradycyjny sposób, ale to niewiele pomagało. Kiedy wstrząsy ustały i pył opadł, był załamany tym, jak wygląda ich świat. Wielka, szara pustynia. I nic poza nią. Po jakimś czasie udało mu się jakoś przyzwyczaić do tej okropnej wizji. Mimo tego, że po części zwalczył depresyjną część swojego "ja", przebywając z rodziną i przyjaciółmi, to raz na jakiś czas zdarza mu się wracać do mroku, który ukrył się gdzieś głęboko wewnątrz niego.

2p!
W tym wcieleniu ma na imię Romeo i posiada chyba każdą chorobę psychiczną, na którą trzeba koniecznie się leczyć. Rozmawia ze swoim ulubionym nożem, L'Assassine, jest sadystą, masochistą i ma syndrom młodszej siostrzyczki. (Tak, chodzi o ten syndrom, w którym ma się słabość do małych dziewczynek i młodszej siostry.) O dziwo w towarzystwie rodziny bardzo się stara zachowywać, jakby był całkowicie normalny. (Co nie oznacza, że mu to wychodzi. I tak wszyscy wiedzą, że jest chory psychicznie.)

Fem!
Ma na imię Alessia. W sumie nie zmienia się tutaj prawie nic, oprócz tego, że jest uzależniona od kawy, posiada damskie poduszki powietrzne w całkiem pokaźnym rozmiarze i ubiera się bardziej kobieco

Zmiany
Jest teraz odrobinę spokojniejszy, niż przed wojną i nie daje się tak łatwo przestraszyć. Zwiększyła się jego wytrzymałość psychiczna.



Dodatkowe informacje:
* Lubi prawie wszystko, co związane jest z wodą.
* Zbiera muszelki i bursztyny i robi z nich niezłe cudeńka.
* Rysuje troszku.
* Żeby życie miało smaczek... (resztę sobie dośpiewaj)
* Po Dziadziu Rzymie odziedziczył zdolność udanego flirtowania.
* Ma kolczyk w języku. (W kanonie tego ni ma, to moje hc)


Witajcie~ Mała, upierdliwa zaraza, zwana Sebkową przyszła i tu was dręczyć~